حجت الاسلام پناهیان در شب تاسوعا در بیت رهبری:
نفوذ از صدر اسلام بوده و مهمتر از آن نفوذپذیران هستند. بزرگترین نفوذپذیر یا به تعبیری نفوذی عبدالله ابن ابی بود. یکی از خیانت هایش که موجب نزول سوره منافقین بود، ایجاد دو قطبی مهاجر و انصار بود. بعد از این جریان پیامبر یک روز سکوت-قهر- کردند و با احدی حرف نزدند. تاریخ اسلام اکثراً غیر سیاسی بیان شده و سیاست از تاریخ اسلام حذف شده.
برخی می گویند اشعث نفوذی بوده و برخی می گویند نفوذ پذیر بوده. اشعث کسی بود که دوقطبی ایجاد می کرد و در ماجرای خوارج هم نقش داشت. روحیات اشعث را بشناسید. یک کتاب مفصل دربارۀ اشعث باید نوشت. مشاور معاویه به اشعث گفت: از بین اصحاب علی فقط تو را قبول داریم، جنگ ما را از پا در آورده، جلوی خونریزی را بگیر، و او هم دلش رفت. اشعث سخنرانی کرد و گفت: باید جلوی خونریزی را بگیریم. وقتی خبر سخنرانی اشعث به معاویه رسید، معاویه گفت: قرآن ها را بر سر نیزه کنید.
یکی دیگر از نفوذپذیرها ابوموسی اشعری بود. بعد از حکمیت می‌گفت: ابن عباس گفته بود مراقب باش این عمروعاص فریبت ندهد، ولی من باور نمی‌کردم و به او اطمینان کردم. / قوم بنی اسرائیل بعد از اینکه با آن همه سختی و دعا با آمدن حضرت موسی(ع) نجات یافتند و خدا آنها را خیلی تحویل گرفت، سامری توانست اینها را گوساله پرست کند. این سامری توانست این قوم را گوساله پرست کند. ابوموسی را سامری مسلمانان می‌دانند که او شعارش لامساس بود و شعار ابوموسی لا قتال بود. اتفاقا او هم در دو قطبی سازی خیلی موفق بود.
جامعۀ خودمان را باید نسبت به نفوذی‌ها آگاه کنیم/ سیاه‌پوشان حسین! امام حسین(ع) را با یک شایعۀ حملۀ لشگر یزید کشتند/ چون رسول خدا(ص) به ما خبر دادند که فتنه‌های آخرالزمان، منافق‌ها را رسوا می‌کند، لذا ما نگرانی از نفوذ نداریم، بلکه میخواهیم هزینه‌ها پایین بیاید.
خارجی‌ها(انگلیسی‌ها) آدمهاشون را می‌فرستند دانشگاه‌ها پچ پچ می‌کنند. اگر منطق و جرأت دارند، بیایند مناظره کنیم، نه اینکه بروند توی دانشگاه‌ها یا هتل‌ها با رؤسای دانشگاه پچ‌پچ کنند.
شب عاشورا وقتی شمر ملعون عباس را صدا زد، عباس تا وقتی امام حسین(ع) نفرمود جوابش را نداد/ ما عباس میخواهیم که تا امامش فرمان نده با دشمن دست نده, ما عباس میخواهیم که تا امامش فرمان نده تماس نگیره، جواب نده, ما عباس میخواهیم./ اگر عباس می‌گفت که حالا بگذار ببینم شمر چه میگوید، امروز نامی از عباس نمانده بود
عباس! به دشمن دست ندادی، خدا دستهایت را قبول کرد، عباس! به دشمن نگاه غضبناک کردی، خدا چشمهایت را قبول کرد...
